வலி...

சிறுகச்சிறுக சேத்துவச்சு
உருகிஉருகி காதலிச்சேன்
உதறியவள் போகையிலே
உயிர்போக பேதலிச்சேன்

அவள்போகும் வழியெல்லாம்
அவளுக்காக காத்திருப்பேன்
உயிர்போகும் வலியஅந்த
ஓவ்வொருநொடியும் நான்சுமப்பேன்

ஒருநாளு பார்த்துப்போனா
ஒருவாரம் புன்னகைப்பேன்
உறக்கத்திலும் அதநினச்சு
உருண்டுபுரண்டு நான்குதிப்பேன்

இதயத்தின் பாரமிறக்க
எந்தக்கருவியும் இல்லையே
இடியவிட கோரமாய்
இதயத்துடியின் தொல்லையே

எமனைக் காதலா
ஏனிறைவா அனுப்பிவச்சே
இமயக் கல்கொண்டு
இதயத்த ஏன்நச்சே :-(

என்றும் எழுத்தாணி முனையில் ... ✍️

-கவிஞர் செந்தமிழ்தாசன்